سینماسینما، محمد تقیزاده
مینا اکبری به عنوان یکی از قدیمیترین و باسابقه ترین روزنامهنگاران حوزه فرهنگ و هنر که گرایشات سیاسی مشخصی نیز داشته است، در جدیدترین فعالیت فرهنگی هنری خود مستندی به عنوان «میدان جوانان سابق» ساخته است که سرنوشت چند روزنامهنگار مختلف را که همگی فرجامی متفاوت و البته ناخوشایند را تجربه کردند، به نمایش میگذارد.
در این مستند با پنج تن از روزنامهنگاران سابق که یکی بازیگر، یکی کافهدار، یکی کشاورز، یکی مهاجر به خارج از کشور، یکی دیگر خانهنشین و درنهایت یکی از آنها مشغول به کار اما با محافظهکاری و امید به ادامه و بقا و نه گشایش و تحول شده، مصاحبه شده است. سه نکته در این مستند بیش از هر چیز حائز اهمیت است:
اول به جهت زیست فیلمساز با فضای روزنامهنگاری و آشنایی آن با مدیوم سینما و ساختار داستانگویی، «میدان جوانان سابق، که زمانی حدود یک ساعت دارد، مستندی جذاب و دیدنی از آب درآمده که نفس به نفس با چند نمونه عینی و واقعی از روزنامهنگاران سابق و فعلی به گفتوگو و تبادل نظر پرداخته است، که از این نظر فیلم روند و رویکرد مثبت و قابل دفاعی دارد.
دوم با وجود زمان نسبتا کم و رویکرد دراماتیکی که فیلمساز از حالوهوا و فضا و اتمسفر روزنامهنگاری در ایران بهخصوص در ایام دهه ۷۰ و ماجرای دوم خرداد به بعد روایت میکند، میتوان مستند «میدان جوانان سابق» را مستندی قابل توجه و استناد برای بررسی وضعیت روزنامهنگاری ایران در کنار سایر منابع نوشتاری و تحلیلی عنوان کرد که همانگونه که پیشتر ذکر شد، به دلیل تجربه و سابقهای که فیلمساز در حوزه روزنامهنگاری داشته، هم توانسته با کاراکترها رابطه ملموس و نزدیکی برقرار کند، هم قادر بوده با گریزی به موانع و آسیبهای چند دهه روزنامهنگاری در کشور روایتی جالب و قابل تامل از این حوزه کمتر شناختهشده و کمتر دیدهشده در مدیوم سینما ارائه دهد.
سوم شاید نقطه ضعف اصلی مستند که به شخصیت احساسی و اسطورهساز مینا اکبری بازمیگردد، گرفتار شدن فیلم در فضای احساسی و موضعگیریهای شخصی و یک طرفه فیلمساز از برخی روایتها و اشخاص است؛ برای نمونه رفتار خاص و منحصربهفرد ماشاالله شمسالواعظین مبنی بر خواندن روزنامه بعد از چاپ و تصحیح آن، همواره از انتقادات و ایراداتی بوده که به شخص شمسالواعظین از سوی مخالفان و منتقدانش وارد شده، اما نگاه همسو و علاقهمند مینا اکبری به این روزنامهنگار و سردبیر با سابقه و جریانساز مطبوعات کشور طوری تصویر شده که گویی شمسالواعظین قهرمان بلامنازع در این عرصه بوده است! ناگفته پیداست که مظلومیت و محدودیت روزنامهنگاری در کشور در جای خود قابل پذیرش و تحمل است، اما این دلیل نمیشود که افراد و اشخاص با نگاه صفر و صدی و بدون تحلیل همهجانبه در آسیبشناسی غیرمنصفانه مورد قضاوت و بررسی قرار گیرند.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- تحقق آرزوی چندساله فعالان انیمیشن در هنرو تجربه
- جعفر صانعی مقدم: گسترش فعالیتها در سینمای «هنر و تجربه» بستگی به تامین نیازهای مالی دارد
- انتشار تیزر هفته فیلم ایتالیا + ویدئو
- اسامی فیلمهای حاضر در هفته فیلم ایتالیا اعلام شد/ از آثار مورتی تا برتولوچی
- هفته فیلم ایتالیا ۱۱ آذر آغاز میشود/ نمایش آنلاین و رایگان فیلمها
- چهارمین دوره هفته فیلم اروپایی برگزار میشود/ اعلام جزییات رویداد
- نانهای بیات/ نگاهی به فیلم «حوا، مریم، عایشه»
- کدام چریکه؟ کدام بهرام؟/ نگاهی به مستند «چریکه بهرام»
- سالها بایست تا دَم پاک شد/ نگاهی به فیلم «پری»
- فهرست فیلمهای روی پرده در سینماهای «هنروتجربه»/ «منگی» از ۱۵ شهریور میآید
- تابناک: نخستین گامها برای تعطیلی بستر نمایش دهها فیلم سینمایی ایران؟
- قابهای نامتعارف بیمعنی/ نگاهی به فیلم «امیر»
- ابوالفضل جلیلی: مشکل فیلمهای من این است که مردم را به فکر میاندازد
- آئین دیدار با عوامل فیلم «یلدا» برگزار شد/ گپی با فروغ قجابگلو بازیگر فیلم مسعود بخشی
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره





